เกาะลังกาวี (Pulau  Langkawi)  ตั้งอยู่ห่างจากกรุงกัวลา  เปอร์ลิส  ในรัฐเปอร์เปอร์ลิส  (Perlis)  ประมาณ 30 กิโลกรัม  แต่ดินแดนแห่งนี้กลับขึ้นเป็นการปกครองกับรัฐเคดะห์  ที่อยู่ห่างออกไป  ถึง 51 กิโลเมตร  ในอดีตเคยเป็นดินแดนส่วนหนึ่งของประเทศไทย  อยู่ห่างจากเกาะตะรุเตา  จังหวัดสตูล เพียง 8 กิโลเมตร  มองจากชายฝั่งทางเหนือของลังกาวี  จึงเห็นเกาะตะรุเตาได้อย่างชัดเจน หมู่เกาะลังกาวี  ประกอบด้วยเกาะน้อยใหญ่  99 เกาะ (จากการสำรวจล่าสุดพบถึง 104 เกาะ โดยเป็นเกาะที่เห็นในยามน้ำลด ) เกาะลังกาวีเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุด  มีพื้นที่ 478.5 ตารางกิโลเมตร มีประชากรอาศัยอยู่ราว 53,000 คน ส่วนใหญ่มีเชื้อสายมาเลย์  โดยมีเมืองกัวห์ (Kuah) เป็นชุมชนเมืองที่ใหญ่ที่สุดทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะ  โดยมีท่าเรือ Jetty  เป็นศูนย์กลางการเดินทางสู่แผ่นดินใหญ่  คณะที่สนามบินนานาชาติลังกาวี 1 ใน 5 แห่งของมาเลเชียที่มีเที่ยวบิน  บินตรงจากต่างประเทศเข้าสู้เกาะลังกาวี ชื่อของเกาะลังกาวี  มาจากคำในภาษามาเลย์  “ เฮลัง ” (Helang) หมายถึงนกอินทรีย์  และ “กาวี” (Kawi) แปลว่า  สีน้ำตาลแดง  เมื่อรวมกันจึงหมายถึง “เกาะแห่งนกอินทรีย์สีน้ำตาลแดง”  เพื่อยืนยันความหมายนี้  จึงมีการสร้างรูปปั้นนกอินทรีย์ยักษ์ขึ้นที่จัตรัสลังกาวี  (Dataran  Lang) ใกล้ท่าเรือเมืองกั๊วห์ให้เป็นสัญญาลักษณ์ของลังกาวี